Legis Actio Per Iudici Arbitri Postulationem
Legis Actio Per Manus Iniectionem
Legis Actio Per Pignores Capionem
Lex posterior generalis non derogat priori speciali
Libertas est potestas faciendi id quod iure liceo
Nam cum iudicatur rem meam esse, simul iudicatur illius non esse
Nam si violandum est ius, regnadi gratia Violandum est; allis rebus pietaten colas
Nam, ut eleganter Celsus definit, ius est ars boni et aequi
Narra mihi factum, dabo tibi ius
Nemo alieno nomine lege agere potest
Nemo auditur propiam turpitudinem alegans
Nemo damnetur sine legale iudicio
Nemo esse iudex in sua causa potest
Nemo invitus rem cogitur defendere
Nemo plus iuris ad alium transferre potest quam ipse habere
Nihil consensul tam contrarium est, quam vis atque metus; quem comprobare contra bonos mores est
Non multa, sed multum
Non omne quod licet honestum est
Non potest videre in iudicium venisse id quod post iudicium accidesit
Nullum crimen nulla poena sine previa lege
Nullus videtur dolo facere, qui suo iure utitur
Maior singulis, universis minor
Maiores aliud ius gentium, aliud ius civile esse voluerunt
Marito non licet nocere propriam uxorem
Mater semper certa, pater coud nuptias demonstram
Maxima est capitis deminutio, cum aliquis simul et civitatem et libertatem amittit
Minor sive media est capitis deminutio, cum civitas amittitur, libertas retinetur
Mores sunt tacitus consensus populi longa consuetudine, inveteratus
Id quod semper aequum ac bonum est, jus dicitur
Ignorantia factia, non iuris excusatur
Imperium proconsulare maius et infinitum
Impossibilium nulla obligatio est
In claris non fit interpretatio
In dubiis reus est absolvendus
In dubio semper id, quod minus est, debetur
Inde datae leges, ne fortior omnia posset
Iuris praecepta haec sunt; honest vivere, alterum non laedere, suum ciuque tribuere
Iuris prudentia est divinarum atque humanarum rerum notitia, iusti atque iniusti scientia
Ius alienis rebus utendi fruendi salva rerum substantia
Ius gentium est quod naturalis ratio inter omnes homines constituit
Ius naturale est quod natura omnia animalia docuit
Ius naturalis quod semper aequum ac bonum est
Ius reipublicae pacto mutari non protest
Ius utendi, et fruendi, et abutendi res sua
Iustitia est constans et perpetua voluntas ius suum cuique tribuendi
Iustitia est habitus animi, communi utilitate conservata, suam quique tribuens dignitatem
Iustitia praecepit suum cuique reddere
Iustitiae debetur quod homo homini sit deus non lupus
Quint Muci Escevola (Quintus Mucius Scaevola) fou cònsol l’any 95 a.C i jurista famós, a més de ser el primer en proposar donar un tracte sistemàtic al dret civil. Va ser fill de Publi Muci Escevola i magistrat romà.
Va ser tribú de la plebs el 106 a.C. edil curul el 104 a.C. i finalment va ser cònsol el 95 a.C. Va ser cònsol juntament amb Luci Lucini Cras.
Lex Licinia Mucia de civibus regundis, va ser una llei aprovada que va provocar guerres socials.
Va ser procònsol a Àsia, on va governar correctament i van crear un festival per commemorar les seves virtuts (dies Mucia). També va ser anomenat Pontífex Màxim.
L’any 85 aC va ser assassinat per Gai Flavi Fímbria i el seu cos va ser tirat al riu Tíber.
Ciceró el descriu com un orador expressiu i un bon jurista. Va ser el primer que va donar un tracte científic al ius civile amb el qual va fer una obra de 18 llibres i que van utilitzar molts juristes posteriors.