Archive for 30 abril 2019

Un texto en castellano. Mi juguete preferido.

El juguete que más me gustaba cuando era pequeño era un peluche en forma de oso. Era pequeño ,tenia una gran sonrisa , la nariz pequeña y los ojos pequeños. Me gustaba porque era blandito y suave. Aún lo tengo en casa de mis abuelos. Me lo regaló mi abuela porque lo vimos en una tienda de juguetes y lo queria.
Al final me lo compró por mi cumpleaños. Me ayudava a dormir por las noxes y jugaba con él tirándolo al aire y cogiéndolo. Lo dejé de utilizar a los seis años o así porque ya era mayor.

GUIFRÉ

Un texto en castellano.Mi juguete preferido

El juguete que recuerdo con más cariño es un perro de peluche muy grande. Fue casi el primer juguete que tuve. Me lo regaló mi tía en el hospital, cuando nací, hace once años. El perro tenia dos orejas naranjas y los ojos y la boca negros. Me gustaba porqué era muy grande y era cómo dos o tres veces yo. Por las noches me ponía entre sus piernas a dormir, porque cabía perfectamente. Si me ponía debajo no se notaba que yo estaba allí abajo. Muchas veces me subía encima cómo si fuese un caballo. Aún lo tengo, está encima de mi cama. Cuando miro películas en el televisor por la noche y hace frío, me lo pongo encima como si fuese una manta.

Joel

Una carta al Joel

Hola Joel !, com estàs?
Ara t’ explicaré una anècdota que em va passar amb uns animals
Anava sol pel camp a mitja tarda a principis de hivern.
Jo , després de dinar vaig marxar cap a casa. Vaig ficar-me entre matolls, arbrets i herbetes. Estava passejant. No buscava res en concret. Més ben dit estava investigant . DE cop i volta va veure alguna cosa que semblava una corda. Era una serp. Pensava que estava morta i la vaig agafar per la cua. Quan es va moure la vaig intentar agafar bé però no vaig poder .Vaig acabar corrent i amb la serp perseguint-me.
Adéu Joel!, fins una altra.

Guifré

Una carta a l’ Adrià

Hola Adrià,
et vull explicar una anècdota que em va passar fa un any. Un dia vaig anar a casa d’uns amics meus, l’Hug i el Guifré. Em volien ensenyar les seves tortugues. Les vam posar a terra perquè caminessin. En un minut o dos ja havien creuat tota la casa. Anaven molt ràpid. Jo i l’Hug vam tornar a posar les tortugues a l’aquari. Abans que les deixessim a l’aquari, la tortuga que portava l’Hug era molt a prop de la meva cara. Em va mossegar i jo vaig saltar:
-Ai, ai, ai, ai!
Em va fer una bona ferida a la cara. Ai quin mal!!!!.
Adéu Adrià, escriu-me aviat.

Joel

Els textos del Guifré i del Joel

Textos Joel

Textos Guifré

Els textos de l’ Hug

Textos Hug

Els textos de l’ Esteve i el Marc


Textos Esteve

Textos Marc

Go to Top