Eth projècte arribe ara fin, auem hèt ua avaloracion iniciau a compdar d’ua pluja d’idies (què sabem des ueus e des porics?), que penjaram en classe tà que mos servisque de referéncia.
Damb era ajuda de rubriques trabalharem era avaloracion formativa, en tot sajar qu’es escolans s’autorreguelessen e siguessen conscients d’aquerò qu’anauem aprenen e des dificultats que s’anauen trapan. Per parelhes realizerem era coavaloracion, un hège d’amic critic en tot avalorar ar aute, dempús se cambiauen es ròls.
Coma avaloracion qualificadora o sumativa plantegèrem ua pròva escrita a on basicament i auie preguntes des conceptes trabalhadi. Dempús s’hèc eth debat de qu’ei aquerò qu’auem aprenut e a compdar d’aciu elaborèrem ua rubrica d’autoavaloracion a on es escolans auien de mercar aquerò que sabien.
Un còp finalizat e hènt un analisis creiguem que:
- Era avaloracion iniciau siguec prauba. Dilhèu, mos calie passar un qüestionari tà saber que sabien es escolans e dempús tornar-le a passar en acabar eth projècte tà veir clar qu’auien aprenut.
- Era pròva escrita ère pòc competenciau, demanauem massa concèptes mès non coma aplicar-les ara pròpia realitat.
- Cau entrenar es rubriques. Creiguem qu’ei fòrça important partir d’ua basse d’orientacion acordada entre toti tà poder elaborar ua bona rubrica. Mos trapèrem tamb fòrça escolans que non sabíem explicar-mos eth perquè mercauen un caseton o un aute.
Entà contunhar auançant, ei important era reflexion constanta d’aquerò que hèm!
Creiguem qu’èm en bon camin!
