Autobiografía de un objeto

Soy uno de los objetos más apreciados en el mundo del deporte. Si te digo la verdad, no tengo nombre, pero me suelen llamar pelota o balón, aunque a mí me gustaría llamarme Pablo.
Empecé a ser utilizado hacia el año 1861 por un profesor de Educación Física, llamado James Naismith, que me ofreció un trabajo que vosotros conocéis como baloncesto. Yo, sin saber lo que me esperaba, lo acepté sin decir una sola palabra.¡Vaya, se me ha olvidado deciros cómo soy! Soy más o menos grande, de color naranja, aunque podéis encontrar compañeros míos de diferente color, y tengo forma esférica, por lo que puede rodar por el suelo.

El primer día de trabajo fue duro, muy duro. Primero me lanzaron al aire y, a continuación,  dos personas me pegaron un tortazo que, la verdad, no me dolió mucho. Acto seguido, no pararon de golpearme contra el suelo una y otra vez. También me tiraron hacia un objeto llamado canasta, con el objetivo de introducirme dentro de un aro cuya red me hacía cosquillas.

Sinceramente, mi trabajo me gusta. Ya no siento dolor y, además, soy un icono importante para el deporte. ¿Qué más puedo pedir?

Marc Lumbreras 2.1
Aquest article ha estat publicat en 2º ESO. Afegeix a les adreces d'interès l'enllaç permanent.

Deixa un comentari

L'adreça electrònica no es publicarà Els camps necessaris estan marcats amb *