ERA  CASTANHÈRA

En  ua  ciutat  fòrça  grana, i  viuie  ua  senhora  que  se  didie  Maria Angels, ère  ua  senhora grana, tostemp portaue  ua  camisa  verda  e  un  pelhòt  auriò. Auie  un  gat  que  se  didie  Marramèu. Cada  dia, era  e  eth  gat  gessien  a  véner  castanhes  en  carrèr. En  cada  paquet i metie  10 castanhes.Un  dia, quan  èren  en  carrèr se metec a plòir, e coma que a Marramèu  non  li  agradaue  era  ploja  se  tirèc ath  dessús  des  castanhes  e  se queigueren  totes  en solèr.  Marramèu se  les  mingèc  e  aueren  de  pujar  entara  montanha  de  Margalida a cercar-ne mès. Se  metec  a  plòir e  Maria Angels  arremassèc  cargòlhs enlòc  de castanhes. Quan arribèren ena  ciutat ploiguie e toti  es  cargòlhs gesseren. Maria  Angels  se  pensaue  qu’èren  es  castanhes  qu´auie  portat  dera  montanha . Maria  Angels  quan  veiguec  qu’es  cargolhs  s’escapauen didec :- Ò,  quin  desastre! Es  castanhes  caminen! –  E  se  metec  a acaçar-les  per  tota  era   ciutat, mès coma que  non corrie  guaire  se  parèc  en  un  bar  e  li  demanèc  a  un  òme  que  corrie  mès  qu´era  que  l´ajudese  a  agarrar  es  cargòlhs  que  s´auien  escapat dera  cistalha. Quan er òme  veiguec  qu´èren  cargòlhs  didec:- Senhora  aquerò  son  cargòlhs!Er  óme  le  didec  que  non  venesse  castanhes  e  venese  cargòlhs. Londeman  quan  se  lheuèc  se  metec  era  sua  pelha  auriòla , eth  sòn  mocador  blu ,  era  sua  camisa  verda  e  es  sòns  esclòps  marrons. E  gesquec  a  véner  cargòlhs  ena  plaça  dera  ciutat.

E ….  conde  condat,  ja  sa  acabat!!

AINHOA  VIVANCÒS

Octobre’ 07

3au