Tum Tarquinius necessitate iam et ipsa cogente ultima audere, multo et aetate et uiribus ualidior, medium arripit Seruium elatumque e curia in inferiorem partem per gradus deiecit; (…) Creditur, quia non abhorret a cetero scelere, admonitu Tulliae id factum. (…) Foedum inhumanumque inde traditur scelus monumentoque locus est – Sceleratum uicum uocant – quo amens, agitantibus furiis sororis ac uiri, Tullia per patris corpus carpentum egisse fertur, partemque sanguinis ac caedis paternae cruento uehiculo, contaminata ipsa respersaque, tulisse ad penates suos uirique sui, quibus iratis malo regni principio similes propediem exitus sequerentur. 

                                                                                                Tit Livi, Ab urbe condita, I, 48

 

Relleu en fusta d’Agustín Querol. 1890.