Mi primera palabra

La primera palabra que pronuncié fue “tete”, al año y medio de nacer o a los dos años, se lo decía a mi prima, y aún se lo sigo diciendo. Después ya empecé a pronunciar bien y fue cuando decía mamá, papá o “ma” y “pa”, pero con el tiempo se aprenden más cosas, como por ejemplo pájaro. Pongo este ejemplo porque era una palabra que me costó de pronunciarla bien porque decía “pajaro”.
La primera cosa que escribí a los tres o cuatro años fue mi nombre, que era lo primero que te enseñan a escribir en la escuela. Bien del todo no se veía si lo que estaba escrito era mi nombre o un garabato mal hecho, pero supongo que con aquella edad era lo más normal del mundo. Luego ya empecé a escribir lo que me decían. Cuando toda mi familia sabía que ya había aprendido a escribir correctamente siempre venían a decirme que escribiera alguna cosa para hacer la gracia de: ¡mira qué mono!
Ángel Cernadas

One thought on “Mi primera palabra

  1. Josep

    Eeeeei Angel!
    Esta si que me la he leido.
    Está bien, incluso tiene puntos en que hace gracia y todo..pero bueno.
    Que le haremos.
    Tampoco te flipes mucho porque ya sabes como soy yo, que me rio por nada así que..
    Bueno adiós!
    PDTA 1: es coña tio, está muy bien!
    PDTA 2: Ana! dejanos escribir como en el msn! que aunque sea una web de castellano y pija…MSN ARRIBA!
    PDTA 3: Ya se que me hago pesado pero…;)

Deixa un comentari

L'adreça electrònica no es publicarà Els camps necessaris estan marcats amb *