Una temporada con mal sabor
gerardmartinez | 26 gener 2012Este es el caso de mi equipo, somos posiblemente el equipo más irregular de la historia, somos capaces de ganar a los mejores equipos y a la semana siguiente perder contra una banda, que lo único quue saben hacer es pegar patadas a lo Pepe, pero bueno así es la vida.
Hace dos semanas, era una jornada complicada, nos tocaba jugar contra el líder, el Mataró, un rival complicado, pero nosotros estábamos muy motivados, por cosas del derbi y eso, ya que los dos equipos somos de mataró, pero ellos iban confiados, y dejaron a algunos de sus mejores jugadores en el banquillo.
Empezó el partido, yo compartía el centro del campo con Hector, “la hormiga atómica”, un chico bastante rápido y trabajador, que poco a poco me cae mejor, sobretodo cuando hace de HULK, y en el minuto 11 Hector marcó un gol de estrategia de córner, y ellos sacaron a sus mejores armas, y entonces el partido se puso a su favor, pero se encontraron con un frontón, todo lo que llegaba se lo devolvíamos y poco a poco ellos se iban enfadando y quemando, y acabamos ganando 1-0.
La semana pasada tocaba jugar con un equipo bastante irregular, el Masnou At., iba algunos puestos atrás, pero ellos querían dar la campanada, y lo lograron, nos ganaron 2-1, un partido muy polémico con las expulsiones, otro robo más para mi equipo, que se juntan con los robos del partido contra el Trajana de a Mina y el Sant Andreu, que ya os contaré la historia si me acuerdo
Gerard Martínez Puche
Gerard,
Fas una crònica molt interessant dels partits que il·lustren la irregularitat amb què defineixes el teu equip al primer paràgraf.
L’escrit s’entén bé, però hauries d’aconseguir separar bé el discurs parlat de l’escrit, que són (o haurien de ser) molt diferents. Tendeixes a escriure com si parlessis, i això fa que no hi hagi punts a l’interior dels paràgrafs. Cada paràgraf és una frase molt llarga. Has de construir frases breus connectades amb punts o connectors. Per exemple, el segon paràgraf podia ser així:
“Empezó el partido. Yo compartía el centro del campo con Hector, “la hormiga atómica”. Es un chico bastante rápido y trabajador, que poco a poco me cae mejor, sobretodo cuando hace de HULK. El caso es que, en el minuto 11, Hector marcó un gol de estrategia de córner, y ellos sacaron a sus mejores armas. A partir de ese momento el partido se puso a su favor, pero se encontraron con un frontón: todo lo que llegaba se lo devolvíamos y poco a poco ellos se iban enfadando y quemando, así que acabamos ganando 1-0.”
De moment res més. Si el pròxim escrit procures fer frases curtes amb connexions clares, ja serà un pas endavant molt important.
Espero el nou escrit
JosepMaria