Todo cambia
celiasarinena | 14 març 2015A esta edad, todo está cambiando y todo ha cambiado, hay veces que nos dicen “Como has cambiado!” ya que llevan tiempo sin vernos. Pero tú, no te das cuenta ya que día tras día no te lo notas, pero si miras fotografías de años atrás, te darás cuenta de que has cambiado, y seguramente bastante.
El tiempo pasa muy rápido, más de lo que nos pensamos, hace nada acabábamos de empezar el curso y pensábamos que no acabaríamos nunca, ya que se nos haría muy pesado, pero ahora te paras a pensar y solo faltan cuatro meses para acabarlo.
Las personas que te pensabas que estarían ahí para todo y durante toda la vida, seguramente no están todas ellas ya que te vas dando cuenta poco a poco de cómo es la gente. Y personas con las que apenas hablabas ahora incluso forman parte de tu vida porque te has dado cuenta de cómo son también. A medida que vamos creciendo, nos daremos cuenta de más cosas, e iremos cambiando todavía más.
Celia
Celia, veig que fas un esprint de darrera hora per complir les demandes del taller d’escriptura. Ja us he dit a classe que aquest sistema de fer les coses a darrera hora per aprovar, és una forma d’enganyar-vos a vosaltres mateixos. Fer les coses a temps i amb calma, i no a corre cuita, aquest és l’objectiu.
L’escrit (no gaire treballat, prou que ho saps), és senzill i es llegeix força bé. Però acabes amb una frase estranya: “Con forma de que vamos creciendo, nos daremos cuenta de más cosas, e iremos cambiando todavía más”. L’estrany és el “Con forma de que”. Suposo que vols dir “Conforme vamos creciendo” o “A medida que vamos creciendo”.Per això ho he corregit.
Cèlia, aviam si a la resta del curs (no queda gaire, com tu dius), treballes de forma més regular, d’acord?
Josep Maria