No hay palabra que defina nuestra amistad
duniaakrach | 14 juny 2015Hace 14 años desde que conozco a una persona muy importante para mi, Andrea. Hemos crecido juntas. Cuando acabó p5 se fue a vivir a Málaga y entonces perdimos el contacto. Al cabo de unos años nos volvimos a rencontrar, me acuerdo que fue en el laboratorio de experimentales, cuando nos volvimos a hablar. Desde entonces nos volvimos inseparables, siempre estábamos juntas.
En ese verano nos separamos durante casi 3 meses, solo nos veíamos por messenger y la verdad que nos lo pasábamos muy bien haciendo sociedad internacionalmente. Solo deseaba volver España para estar con ella.
Cada vez que salimos nos pasan unas cosas muy raras, solo son risas y risas. Lo que quiero decir con todo esto es que me alegro de haberla conocido, porque ella siempre ha sido un pilar en mi vida, no sé que haría sin ella, sin sus consejos… me conoce mejor que nadie y sabe lo que necesito en mis peores momentos. No sé como agradecerte todo lo que has hecho por mi en estos últimos 4 años, TE QUIERO DEMASIADO
Dunia
Dunia, fas un bonic elogi de l’amistat.
El redactat està força bé, encara que, si te’l rellegeixes, podràs comprovar que has donat per suposat coses que el teu lector no sabia, quan dius “Solo deseaba volver España para estar con ella.”. Segurament hauria estat bé explicar el motiu d’aquests tres mesos de separació, sense esperar que el lector ho hagi de deduir!
No deixis d’escriure, t’ajudarà a ordenar les idees!