Els alumnes de 3r estan treballant els oficis. En Ferran i en Joan ens ensenyen un de ben antic. Quin és?
LLETRA:
Diu que quan seré gran, un ofici hauré de fer.
Penso jo: què seré? Sabater potser.
Fer sabates dia i nit deurà ser molt avorrit.
No em fa el pes, ben mirat, deu ser molt cansat!
Diu que quan seré gran, un ofici hauré de fer.
Penso jo: què seré? Professor, potser.
Sempre a classe haver d’anar no m’acaba d’agradar.
No em fa el pes, ben mirat, deu ser molt cansat!
Diu que quan seré gran, un ofici hauré de fer.
Penso jo: què seré? Metge, doncs, potser.
Visitar sempre malalts. guarir grans i veure mals…
No em fa el pes, ben mirat, deu ser molt cansat!
Diu que quan seré gran, un ofici hauré de fer.
Penso jo: què seré? Un gandul, potser.
Panxa enlaire dia i nit, sense fer res de profit…
No fer res, ben mirat, deu ser molt cansat!
Arxius
Categories