________________________________________________________________________
Vrèspe d’isolament sobte sus l’espatla deu monde
Agrèus negres calmas de lua blanca
Voses presas qui corren dens lo còs deus hrèishos en.holiats
Espiars gahats de hrairs perduts
La pèth dubèrta qui s’engoleish l’aiga deu ser, la hanga e la heuç
Uèlhs de talent e set shens espèr de somi
Saunèi morent d’ua vita luenhèca
Nafradura de colors, de lums e d’aulors, horvari e trocèra doça
Lo vent que’m honha dens la seuva cap au torrent de desbremb
E m’auhert sus la crèsta a vosautes tots, prats e monts, èrbas e bèstias, crums
E las meas particulas escapadas que’m tornan biaças pesantas
D’ont pujaratz bailinas blavas rossejadas, brèvas e secrètas
Qui corren presas mudas peu ventre e per las venas
Dab lo sons orizonts d’ubiqüitat terribles e arregaudissents.